واقعا نه! البته صرفنظر از فشار هیجانی و استرسی که در خانه ایجاد می شود. با وجود این عاقلانه است به کمک پزشکتان یا کارشناس بهداشت در مرکز بهداشتی درمانی، مطمئن شوید که علت گریه های طولانی کودکتان یک فتق یا سایر مشکلات طبی نباشد.
*** من شنیده ام کولیک بعلت غذای مادر ایجاد می شود. آیا این امر صحت دارد؟
هم شیرخشک و هم شیر مادر ممکن است با کولیکهای شیرخوار ارتباط داشته باشند.
گاهی اوقات شیرخوارانی که شیر مادر مصرف می کنند، بعلت وجود یک ماده خاص در غذای مادرشان مبتلا به کولیک می شوند. برخی مادران دریافته اند که اگر نوشیدن شیرگاو و سایر مواد لبنی را متوقف کنند، این وضعیت بهبود می یابد. اگر از شیر خودتان به کودک می دهید، سعی کنید مواد لبنی را برای چند روز قطع کنید تا ببینید آیا تفاوتی ایجاد می شود یا نه. اگر کولیک کودکتان بهبود یافت که مقصر را شناخته اید. اگر نه، امید را از دست ندهید و حداقل دیگر نیازی به محروم کردن خود از شیر و سایر لبنیات ندارید. برخی از مادران تجربه کرده اند که حتی جایگزین کردن ماست به جای شیر در لبنیات روزانه، می تواند تا حدی کولیک شیرخوارشان را کاهش دهد.
به نظر می رسد برخی کودکانی که شیر مادر می خورند در صورتیکه مادرشان در مصرف غذاهای ، گندم، برخی میوه های تابستانی و مواد نفاخ مانند حبوبات یا انواع کلم زیاده روی کنند دچار ناراحتی می شوند. البته برای امتحان اینکه این غذاها باعث ناراحتی کودکتان می شود، از خوردن کلم، گل کلم، حبوبات، سیر، کافئین و سایر مواد تحریک کننده برای چند روز اجتناب کنید. اگر کودکتان بهتر شد هر دفعه یک غذا را وارد رژیم غذایی خود کنید و بین ورود غذاها چند روز فاصله بگذارید. تشخیص اینکه کدام ماده غذایی سبب مشکلات کودکتان می شود نباید خیلی سخت باشد: اگر گریه وی پس از ورود یک غذا مجددا شروع شود، خواهید دانست که این غذا مسؤول ناراحتی کودک است. شما باید تا زمانی که حساسیت کودکتان از بین برود از آن ماده پرهیز کنید، و این اتفاق اغلب حوالی 3 ماهگی رخ می دهد. گرچه این کار ممکن است کمی سخت باشد اما در عوض یک کودک خوشحال خواهید داشت. بعلاوه ممکن است انجام همه این آزمایشات چند ماه طول بکشد و تکامل دستگاه گوارش شیرخوار در این مدت باعث بهبود وضعیت وی خواهد شد؛ با این حال درگیر بودن با مساله به شما احساس بهتری می دهد از اینکه کاری برای کودکتان انجام داده اید. شما هر آنچه می توانستید، کردید!
اگر کودکتان از شیشه استفاده می کند، برای پی بردن به این نکته که آیا شیر خشک سبب تحریک کودک می شود، ممکن است لازم باشد شیرخشک را عوض کنید. نکته آخر اینکه هر زمان که از شیر خود یا شیر خشک به کودک می خورانید، مطمئن شوید که حین شیردهی و در پایان آن آروغ کودک را گرفته اید. این امر کمک می کند فشارتجمعی ناشی از بلع هوا کاهش یابد.
داروهای مرتبط: کولیک پد ، دومپریدون و پلانتاژل
*** کولیک دقیقا به چه معنی است؟
تقریبا 20 ٪ همه شیرخواران دچار کولیک می شوند. کولیک یک اصطلاح کلی است برای گریه های غیر قابل کنترل در کودکی که از سایر جهات سالم است. شیرخوار دچار کولیک بیش از سه ساعت در روز و برای بیش از سه روز در هفته گریه یا نق نق می کند. این مساله با شیوع یکسان بین کودک اول و سایر کودکان و نیز بین دخترها و پسرها دیده می شود.
مشکل است بگوییم کولیک برای کدام یک دردناکتر است، والدین یا کودک. یک شیرخوار مبتلا به کولیک بطور آشکار حالت پریشانی و ناراحتی دارد و نمی تواند آرام گیرد. والدین نیز ممکن است بعلت شنیدن صدای گریه های کودک برای ساعتها دچار پریشانی و آشفتگی شوند و این امر ممکن است بقدری باشد که نهایتا آنها را نیز وادار به گریه نماید!
*** چطور می توانم بگویم کودکم دچار کولیک است؟
در واقع همه شیرخواران گاهی گریه می کنند، بطور متوسط هر کودک حدود دو ساعت و نیم در روز گریه می کند. اما کودک مبتلا به کولیک، علاوه بر گریه های ممتد، کاملا نا آرام و ناراحت است. او ممکن است بطور متناوب پاهایش را جمع کرده و دراز کند و دفع گاز داشته باشد. کولیک اغلب بین ساعت 6 عصر و نیمه شب رخ می دهد. گرچه ممکن است هر زمانی ایجاد شود اما معمولا عصرها و شبها تشدید می شود.
معمولا سن شروع کولیک در شیرخواران حدود دو تا چهار هفته است و پایان آن حدود سه ماهگی یا در کودکان کم شانس تر تا شش یا نه ماهگی می باشد.
داروهای مرتبط: کولیک پد
اختلال نعوظ ممکن است در نتیجه علل ارگانیک (مثل عروقی، نورولوژیک، هورمونی، آناتومیک، دارویی) علل فیزیولوژیک یا علل روانشناختی یا ترکیبی از آنها باشد. ولی در مردان جوان و میانسال معمولا ریشه روانشناختی دارد. یک پاسخ طبیعی نعوظ جنسی از تعامل بین ناقلین عصبی (نوروترانسمیترها)، مواد زیستی ـ شیمیایی و پاسخ‌های عضلات صاف جدار عروق ناشی از تحریک نورون‌های سمپاتیک و پاراسمپاتیک حاصل میشود و باعث تحریک فیزیولوژیک آلت تناسلی و احساس مطلوب لذت جنسی میشود.نعوظ حاصل ترکیب پاسخ‌های عضلات صاف عروق پنیس و انتقال عصبی است که با افزایش جریان خون شریانی و ارتباط بین سینوزوییدها و سلول‌های عضله صاف زیرین به حداکثر می‌رسد. اکسید نیتریک که به وسیله نورون‌های پاراسمپاتیکی غیرآدرنرژیکی و غیرکولینرژیکی و سلول‌های اندوتلیوم ساخته میشود، منجر به شل‌شدن سلول‌های عضله صاف میشود. این فرآیند منجر به مسدودکردن بازگشت وریدی از طریق فشار غیرفعال بر وریدچه های زیر تونیکا میشود .متعاقب این مجموعه فرآیند بازگشت وریدی نیز مسدود شده و نعوظ رخ میدهد.
به زبان ساده عامل ایجاد نعوظ پمپ شدن شدید خون به درون اجسام غاری آلت و ممانعت از خروج آن توسط بسته شدن مسیر سیاهرگ ها میباشد. بنابراین در دو حالت کلی اختلال نعوظ ایجاد میشود:
۱) کاهش یا قطع جریان سرخرگی که در آن خون به خوبی وارد آلت نمی شود.
۲) بسته نشدن مسیرهای سیاهرگی و نشت خون وارد شده به آلت به خارج.
در سال‌های گذشته بیماریهای اعصاب و روان، علت ۹۰ درصد از انواع ناتوانایی‌های جنسی به شمار می‌رفت. این در حالی است که امروزه تحقیقات نشان میدهد که بیماریهای عضوی( بویژه دیابت مزمن درمان نشده یا نامناسب درمان شده) تا بیش از ۵۰ درصد، زمینه ساز بروز ناتوانی جنسی هستند و بیماریهای اعصاب و روان تنها در حدود ۴۰ درصد در این زمینه تاثیر می‌گذارند.
شاخص های آماری نشان می دهد که در حدود ۵۰% مردان مبتلا به اختلال نعوظی یک علت عضوی برای اختلال وجود دارد و در این حالت بر اساس طبقه بندی انجمن روانپزشکی آمریکا ، کژکاری جنسی ناشی از بیماری طبی عمومی Sexual Dysfunction Due to a General Medical با کد اختلال نعوظی مرد ناشی از بیماری طبی عمومی نامگذاری می شود. این بیماریهای مسبب بسیار زیاد هستند و در این قسمت فقط تعدادی نام برده می شود:
بیماریهای عفونی انگلی مثل اریون/ بیماریهای قلبی مثل نارسایی قلب/ چربی خون بال بویژه LDL بالا/بیمارهای کلیوی مثل هیدروسل و واریکوسل/ بیماریهای ریوی مثل نارسایی تنفسی/ بیماری های زنتیک مثل ناهنجاری های عروقی و ساختمانی/ سوتغذیه مثل کمبود ویتامین هایا چاقی/ بیماریهای غدد مثل دیابت یا ژنیکوماستی یا هیپوگنادیسم/ بیماری های عصبی مثل تشنج و ام اس/ اعمال جراحی مثل برداشتن پروستات پرتو درمانی/نشت وریدی آلت/اختلال عروقی و ساختمانی و عصب دهی آلت/ شکستگی لگن/ هر بیماری سیستمیک شدید یا ناتوان کننده و ….
همچنین دارو ها و مواد زیادی میتواند مسبب اختلال نعوظ گردد و در این حالت بر اساس طبقه بندی انجمن روانپزشکی آمریکا، کژکاری جنسی ناشی از مواد Substance-Induced Sexual Dysfunction با نوع اختلال ارگاسم نامگذاری می شود.تعداد داروها و مواد بسیار زیاد است و فقط تعدادی نام برده می شود:
داروهای ضد افسردگی مثل فلوکستین و سه حلقه ای ها مثل آمی تریپتیلین/ضد روانپریشی مثل کلروپرومازین/تنظیم کننده خلق مثل لیتیوم/مقلد های سمپاتیک مثل ریتالین در دراز مدت/ آلفا و بتا بلوکرها مثل ایندرال/ آنتی کلینرژیک ها مثل بی پریدین/آنتی هیستامین ها مثل دیفن هیدرامین/ خواب اورها مثل دیازپام/مهار کننده های مونوآمین اکسیداز مثل ترانیل سیپرومین/ ضد فشار خون مثل هیدروکلروتیازید/ ضد چربی مثل کلوفیبرات/ استروژن و آنتی آندروژن ها مثل سیپروترون/ اینترفرون ها /مواد مثل الکل و سیگار و مواد مخدر/ سرب و سموم آفات نباتی و ………
سیگار و چاقی خطر اختلال نعوظ را دو برابر و دیابت سه برابر افزایش میدهد. همچنین بیش از ۶۵% بیماران دچار آترواسکلروز شریان کرونر دچار اختلال نعوظ هستند
داروهای مرتبط: واردنافیل
حالت نعوظ زمانی حاصل می شود که تحریکات جنسی سبب شود مغز، اعصاب، رگ های خونی و هورمون ها، ماهیچه های اطراف دو ناحیه بافت اسفنجی آلت تناسلی مردان را بر انگیخته کنند. سپس این ماهیچه ها سبب می شوند جریان خون در بافت اسفنجی آلت تناسلی افزایش یابد و آلت سفت و بزرگ شود، و حالت نعوظ حاصل گردد. هنگامی که آلت تناسلی سفت و محکم شد، گروه دیگری از ماهیچه ها ورود جریان خون به آلت را متوقف می کنند و سبب می شوند که حالت نعوظ حفظ شود.
علل مختلفی ممکن است بر روی مراحل نعوظ تاثیر بگذارد و موجب اختلالات نعوظ شود. برخی از این دلایل در ذیل ذکر گردیده است:
- بیماری: بیماری ممکن است بر روی هرکدام از ساختارهای آلت تناسلی مانند ماهیچه ها، اعصاب و شریان های خونی اثر بگذارد و سبب اختلالات نعوظ شود. بیش از 70 درصد آقایانی که اختلالات نعوظ دارند، دچار بیماری های دیابت، اعتیاد به مشروبات الکلی، بیماری های کلیوی، مشکلات عروقی و بیماری های عصبی هستند.
- شیوه زندگی ناسالم: استعمال دخانیات، داشتن اضافه وزن، کم تحرکی و دیگر عادت های ناسالم که موجب بروز بیماری می شوند، دلایل اختلالات نعوظ هم می باشند.
- جراحی: طی برخی از عمل های جراحی به اعصاب، عروق خونی و اندام هایی که در نعوظ نقش دارند آسیب رسانده می شود، و در نهایت موجب اختلالات نعوظ می شود.
- داروها: اثرات جانبی برخی از داروها که معمولا داروهای نامرتبط می باشند مانند داروهای کنترل فشار خون یا درمان آلرژی، سبب اختلالات نعوظ می شوند.
- مسائل روحی: 20 درصد افرادی که دچار اختلالات نعوظ هستند، مشکلاتی از قبیل استرس های محیط کار، افسردگی و یا ترس از عدم توانایی برقراری یک رابطه جنسی خوب دارند.
درمان های مؤثر اختلالات نعوظ
داروهایی که برای درمان اختلالات نعوظ تجویز می شوند یکی از پیشرفت های پزشکی در دهه اخیر بشمار می روند. مهارکننده های فسفو(PDE)، میزان نیتریک اکسید را که کنترل کننده جریان خون به آلت تناسلی است افزایش می دهند.
این داروها عبارتند از:
- ویاگرا (سیلدنافیل)
- لویترا (واردنافیل هیدروکلراید)
- سیالیس (تادالافیل)
مصرف هرکدام از این داروها را باید پزشک مربوطه تجویز نماید تا از اثرات سوء احتمالی جلوگیری شود. به طور مثال بیماران قلبی یا فشار خونی که یک سری داروهای خاص استفاده می کنند، مصرف داروهای PDE موجب افت شدید فشار خون در آن ها می شود و این روش درمانی برای آنها مناسب نیست.
روش های درمانی مؤثر دیگری نیز برای اختلالات نعوظ وجود دارد:
- داروهای خاصی که به آلت تناسلی تزریق می شود. البته این روش درمانی با اثرات جانبی مانند مدت زمان طولانی نعوظ و یا نعوظ دائم همراه است.
- دارویی به نام آلپروستادیل که به شکل گلوله ای وجود دارد و در مجرای ادراری کار گذاشته می شود و برای چند دقیقه حالت نعوظ ایجاد می کند. این روش نیز با اثرات جانبی مانند احساس درد یا سوزش همراه است.
- وسیله ایجاد خلأ برای نعوظ. در این روش از یک پمپ که خون را به درون آلت می کشد استفاده می کنند . یک نوار لاستیکی هم دور کمر آلت تناسلی بسته میشود،تا از بازگشت خون جلوگیری کند.
- از طریق جراحی وسیله ای در آلت تناسلی قرار داده می شود که موجب نعوظ می شود. از اثرات جانبی این روش می توان به ایجاد عفونت اشاره کرد.
داروهای مرتبط: واردنافیل